BESTUURLIJK AMBTELIJKE ANARCHIE GEVRAAGD.
De democratie staat op het punt te verdwijnen uit Nederland. Feiten die aantonen dat de overheid vaak de verkeerde besluiten nemen zijn legio.
Kijk maar naar de stikstof idioterie die de boeren treft. Gebaseerd op gebakken lucht en pseudowetenschappelijke rapporten wordt een hele sector uitgekotst en geterroriseerd door de politiek.
Zie link over het boerenbedrijf van de familie Piet en Anje Grin uit Biddinghuizen:
Eerst ben je het voorbeeld in de wereld en pocht een zekere heer Willem Alexander van Oranje dat we het beste bedrijf van de wereld in Nederland hebben, en dan plotsklaps moet je stoppen, wordt je verbannen buiten Europa als je nog wilt boeren. Is dat niet ziekmakend.
Het wordt hoog tijd dat de ambtenarij eens in het geweer komt en zich weer dienstbaar opstelt naar de burgers. Laat helder zijn dat het niet aan de ambtenaar ligt, op een enkele uitzondering na, maar aan falende managers en de top van de organisatie.
Zelf ervaren dat een postkamermedewerker met een goed idee bij me als raadslid aanklopte en het besprak, Sjef het kan vele malen efficiënter, sneller en beter.
Adviseer hem dit sterk verbeterde systeem met de verantwoordelijke wethouder te bespreken.
Binnen drie maanden was hij weggepest. Totaal ongeloof was mijn deel.
Vernieuwingen in een ambtelijk apparaat duren gewoonweg te lang.
Besprak met onze griffier hoe we de ambtelijke molen beter konden structureren. Zijn conclusie was dat het circa acht jaar duurde voordat er een mogelijke verandering plaats zou vinden.
Stel hem de casus voor: Denk je dat als een bedrijf er slecht voor staat en failliet dreigt te raken en naar de bank gaat voor een oplossing, dat ze dan acht jaar de tijd krijgen. Nee dus, hooguit zes maanden anders gaat de kraan dicht.
Telkens komt dan het argument ter tafel, dat een overheid geen bedrijf is. Oh, dus wel belastinggeld incasseren als een bedrijf, maar effectief werken, ho maar.
Het wordt hoogtijd dat de goedwillende ambtenaren eens massaal een bestuurlijke anarchie starten. Vele goedwillende ambtenaren kent Nederland gelukkig wel. Waarvan akte!!
Veel ambtenaren weten het vaak beter dan hun managers. De generatie managers van de laatste veertig jaar is zwaar academisch misvormd. Zelden heeft men met de poten in de klei gestaan, maar rolde vanuit een universiteit naar een overheidsbaantje of bij een multinational. Niet gespeend met enige realiteitszin.
Zaken zoals de toeslagen kunnen op een eenvoudige manier behandeld worden.
Feitelijk kunnen alle toeslagen verrekend worden via de werkgever.
Iemand heeft een bepaalt inkomen. Nu blijkt dat hij daar niet mee uitkomt en er is een extra bijdrage nodig in zijn of haar inkomen.
Hij vraagt dat bij zijn werkgever aan en die bepaalt aan de hand van een aantal criteria dat hij dat krijgt. De werkgever geeft dat duidelijk aan bij de Overheid dat betreffende persoon gebruikt maakt van de regeling.
Dat wordt dan geregeld door een verminderde afdracht van belasting voor de werknemer in nood. Simpeler kan het toch niet.
Alle varianten van toeslagen kunnen teruggebracht worden tot één post van aftrek.
Dat doen we evenals met de ziektekostenpremie etc.
In de jaren zestig was het algemeen dat een werkgever de ziektekostenpremie inhield op het salaris.
Thans werkt het zo dat mensen daar een tegemoetkoming voor krijgen. Echter als ze het niet kunnen missen ontstaat het feit dat mensen onverzekerd zijn.
Vervolgens staat er een deurwaarder –(kosten) – op de stoep die komt innen. Nee, meneer ik heb zelfs geen geld om mijn kinderen te laten eten.
Stap twee is de rechtszaak die hierdoor ontstaat. Een advocaat -(kosten)- heeft weer werk en ruift nog wat bij elkaar. Werknemer komt in een schuldsaneringstraject en leeft op 50 euro in de week. Een bewindvoerder – (kosten) – wordt benoemd met een hoop stress tot gevolg en de openslaande deur van de huisarts – (kosten) – wordt verbouwd tot een draaideur, want de persoon raakt depressief en zit als vaste gast in de spreekkamer.
Kinderen zien hun ouders of ouder steeds geprikkelder raken – (kosten) -en zie daar het ontstaan van een verloren generatie – (kosten GGZ, GGD) -, want deze kinderen zien dat je met hard werken niets bereikt en komen dan wel vanzelf in de criminaliteit – (kosten bestrijden criminaliteit) -, want dat loont wel de moeite. Dat is cash die je zelf in de zak hebt.
Als we al deze stappen zouden becijferen dan kost ons dat als maatschappij enorm veel geld.
Nog erger is dat ouders en kinderen geen toekomst meer hebben of ooit zullen krijgen.
Daarom, het wordt hoog tijd dat er met onmiddellijke ingang van vandaag een inhaalslag plaatsvindt in efficiënt werken met zo min mogelijk kosten en arbeidsuren.
Korte lijnen en helderheid dat is wat we mogen verwachten van de ambtelijke molen.
En dat binnen 72 uur. Duurt het langer dan slaat de onzekerheid weer toe en daalt de gezondheid van de betroffene, dus ouder en kinderen –(kosten)- nog meer toe.
Dus het wordt hoog tijd voor: BESTUURLIJK AMBTELIJKE ANARCHIE
Sjef Smeets
Columnist
Auteur
Onderzoeker
Innovator
Vm. raadslid – lid Korps Rijkspolitie – ondernemer en klooster leerling
Website: www.ziekvandepolitiek.nl